Goede voornemens

 

 

Het nieuwe jaar is weer begonnen!

DE tijd voor de "goede voornemens".

Eigenlijk roept het gegeven "goede voornemen's" in eerste instantie een zekere weerstand bij me op; komaan, wanneer je iets wilt veranderen in je leven is elk moment een goed moment! Maar sinds een aantal jaar kijk ik er toch wel anders tegenaan.

 

Ik denk dat dit begonnen is met het traditionele "stoppen met roken".

Toen ik zwanger was van Kees ben ik gestopt. Toen ze goed en wel geboren was, was de noodzaak er leterlijk en figuurlijk uit om te stoppen en ben ik al snel weer begonnen...Maar vanaf dat moment had ik er wel een hekel aan. Ik was gewoon een verslaafde! Ik zag ook overal mensen op straat roken, vooral achter de kinderwagen, en vond dat ineens geen gezicht meer. Bij de jaarwisseling voorafgaand aan mijn zwangerschap van Jannes heb ik dan ook mijn laatste peuk definitief uitgedrukt. Het was niet alleen een "goed voornemen"maar vooral een beslissing; ik rook nooit meer!

 

Met de komst van het bloggen is er iets anders van start gegaan; het bewuster leven en genieten van de kleine dingen. Door foto's te maken met  een bijpassend verhaaltje over de simpele en eenvoudige dingen in ons leven, kijk ik beter, onthou ik beter en geniet ik bewuster van de wisseling van de seizoenen, de feesten en de aanpassingen aan en in  ons huis.

 

Ik ging dan ook een aantal nieuwjaren geleden de uitdaging aan om

te leren te genieten van de gewone dingen.

Ooit gelezen bij medeblogster Ilse.

Zeker met twee opgroeiende kinderen een super-aanrader.

Want het enorme cliché:

"geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot"

 blijkt een waarheid als een koe.

 

Dit jaar hebben we samen met de kinderen de balans van 2013 opgemaakt.

Afgelopen week heb ik alle foto's van 2012 uitgezocht en een selectie gemaakt om af te drukken.

Aan de etenstafel kwam het gesprek op "de leukste dingen".

Bij ons allemaal stond de vakantie bij La Panacee op 1!

Maar ook Bosrijk, de Carnavalsoptocht, fietsen in Parijs, paardrijden, kamp, boomklimmen, museumbezoek, de feestjes, de jaarlijkse familiefeesten, de "jongens- en meidendagen", uitslapen, langzaam opstaan, pyjamadagen en het  bootje varen kwamen voorbij.

 

Heel, heel veel om dankbaar voor te zijn!

 

Ik realiseer me maar al te goed, hoe goed we het hebben.

Toen Jack dit jaar in een heel vervelende situatie kwam op zijn werk, en er een (onterecht!!) ontslag dreigde, stond alle luxe en de vanzelfsprekendheid van die luxe, even op losse schroeven.

Binnen no-tome kwam er gelukkig bij ons beiden een oerkracht omhoog en een rotsvast vertrouwen in elkaar en de toekomst. Samen redden we dit wel!

 

Hoewel een goede les (want wat is nu eigenlijk echt belangrijk?)

hopen we dat aankomend jaar niet meer mee te maken.

 

We kijken samen voorzichtig vooruit, je weet natuurlijk nooit wat een jaar je gaat brengen. Ik hoop vooral veel iefde en plezier samen met alle mensen die ons dierbaar zijn. Ik hoop dat iedereen in goede gezondheid blijft,  want dat is en blijft onbetaalbaar.

Ik ben verder benieuwd of en wat er gaat veranderen op woongebied, want er zitten veranderingen in de lucht. Die zijn leuk, maar ook, zeker in deze economische tijd, wel erg spannend. Misschien wel een beetje te spannend...

 

En dat brengt me weer terug bij "de balans".

We hebben het evenwicht wel aardig gevonden.

 

Het goede voornemen voor dit jaar is dus dezelfde als de afgelopen jaren:

Genieten van de bijzondere momenten, vasthouden en koesteren

en leren van de minder leuke dingen.

En vooral zien dat de ogenschijnlijk gewone dingen heel bijzonder zijn.