Rond 8.30 uur hoorden wij het geluid van vlammen en allemaal mensen in paniek op straat. Het vuur sloeg bijna onmiddelijk uit het raam van de eerste verdieping. Ik zat samen met de kinderen nietsvermoedend aan het ontbijt. We deden de rolgordijnen omhoog en zagen dit...
Onbeschrijfelijk wat je dan voelt: er schoot van alles door mijn hoofd. Zal het vuur over slaan, zitten we hier nog veilig, we moeten onze kleren nog aan....Gelukkig bleven de kinderen rustig: ze hadden bijna het idee dat het een film was. Vrij snel kwam de eerste brandweerwagen en begon te blussen. Er is nog lang twijfel geweest of de buurvrouw en haar baby binnen waren...
Ik heb meteen gebeld met onze achterburen (zij is ook een nichtje van Jack en we komen veel bij ekaar over de vloer) Ik kreeg Bjorn (haar vriend) aan de telefoon en hij was vrij rustig en kon vanuit zijn raam vertellen wat er aan de achterkant gebeurde.
Op een gegeven moment stonden er wel 5 brandweerwagens, arriveerde er ambulance en een traumahelikopter. De brandweer ging langs de deuren en wij werden verzocht onze huizen te verlaten. Bjorn is meteen gekomen om de kinderen te helpen aankleden (Kees heeft zichzelf nog nooit ZO snel aangekleed...dat weet ik ook weer...) en wij zijn naar hun huis gegaan.
Al snel kwam daar het bericht dat de vermiste buurvrouw terecht was. (Ze was de hond in een park aan het uitlaten, met de baby in de kinderwagen) en raakte de boel steeds meer onder controle. Maar wat een rook!!
Uiteindelijk ben ik met de kinderen maar gewoon op de koffie gegaan bij een collega (die afspraak stond al) want het huis kon ik toch niet in. In de tussentijd belden allemaal vrienden op om te vragen of we ongedeerd waren en kreeg ik mijn man maar niet te pakken op zijn mobiel..(Nou ja, met ons was alles goed..)
Mijn schoonmoeder belde op, had op het nieuws vernomen dat er in onze straat brand was, gelukkig kon ik haar geruststellen. Onder de middag hebben we daar een broodje gegeten, toen heb ik naar Bjorn gebeld en die vertelde dat iedereen zijn huis weer in kon. (Er was een informatie- en opvangpost ingericht bij het bejaardenhuis, maar ik zag het echt niet zitten om daar met de kids te vertoeven..)
Het was toch wel heel spannend om weer de straat in te rijden. Het huis naast ons is volledig uitgebrand, maar ook het aangrenzende huis (die notabene van zijn vader is!!!) is flink beschadigd. De ander 2 huizen daarnaast hebben nauwelijks schade..
Ons huis stinkt nog wat en op de trappen, op zolder, in Kees kamer en de woonkamer lag overal van dat hele fijne stof...
Ik heb nog nooit met zoveel liefde mijn huis schoongemaakt: bij ons kan het tenminste nog....
Met de schrik nog in mijn lijf tik ik dit berichtje en denk ik aan onze buren, hun kindje en vader....Wat een geluk dat er geen slachtoffers zijn gemaakt, maar wat een verlies hebben deze mensen evengoed te verwerken....
Dit doet je weer eens beseffen hoe gelukig we met elkaar en ons huis (zelfs de blauwe kleur in de badkamer!) zijn en hoe kwetsbaar dat tegelijkertijd ook is...
13 opmerkingen:
Afschuwelijk, wat een verhaal! Heel gelukkig dat er geen slachtoffers zijn gevallen, maar ook al je bezit kwijt zijn, je foto's van vroeger, dierbare herinneringen, helemaal overnieuw moeten beginnen....dat is nogal wat! Ik kan mij goed voorstellen dat het ook voor jullie een beangstigende situatie was, de vlammen waren zo dichtbij!
Je zult nog wel even tijd nodig hebben om hier van bij te komen! Geniet van elke dag...en van wat je hebt, dat blijkt wel weer!
Lieve groet, Ingrid
O Nieneke
Wat een verhaal,tja dan sta je weer even met beide benen op de grond zullen we maar zeggen.pffffffffffffff wat een ellende voor die mensen !! vreselijk om mee te maken en zo dicht bij !!
Nou groetjes enne de volgende keer weer een gezellig bericht hoor!!
Groetjes Ria
Tjonge, je hart zit dan toch in je keel als je dit ziet!! Verschikkelijk, en ook de onzekerheid over de buurvrouw met de baby, wat een opluchting dan als blijkt dat aan het wandelen is.. brrrrr. Het lijkt mij echt het aller aller ergste wat je kan overkomen.. Brand in huis, en ik geloof graag dat je met alle liefde je huis dan schoont maakt!
Sterkte met het verwerken want bij je kinderen zal het vast nog wel wat los maken.
Liefs van Petra
tjeetje wat een verhaal. echt vreselijk. een paar maanden geleden is er brand geweest vlak bij onze kinderen hun school. een groot gezin had 4 kinderen verloren bij de brand. mijn jongste keek precies op het huis vanuit zijn klas en SBS6 stond steeds voor de school te filmen. en dat bij een school met veel autistische kinderen. het heeft veel indruk op mijn zoontje gemaakt en ik denk op de hele stad hier. niemand zal het ooit vergeten. gelukkig dat bij jullie iedereen er zo goed van af is gekomen. dan ben je pas weer dankbaar of niet dan
gr hannie
Poeh hee,wat heftig allemaal.
Ik kan me voorstellen dat je er nog van zit te trillen als het zo dichtbij komt.
Gelukkig geen dode gevallen maar evengoed is het verlies nog enorm voor die mensen.
Hou je haaks!
Groetjes,
Gonda
Jeetje, wat zullen jullie geschrokken zijn! Heel veel sterkte gewenst, groetjes Anja
Poeh, wat heftig en spannend. Alles 'goed' afgelopen maar ja, je hele leven staat even stil. En wat een nasleep voor die mensen.
Sterkte allemaal, Jolanda
Jeetje zeg wat een horror verhaal, je schrikt je toch helemaal wezenloos. Wat een gerluk dat er geen slachtoffers zijn gevallen. En wat een hitte komt er van zo,n brand af hé.
Maar wat een ellende voor de bewoners. je bent toch alles ook onvervangbaer dingen allemaal kwijt.
Sterkte allemaal,
Lieve groet, Josephine
Wat een sensatie zeg!! Gelukkig is iedereen ongedeerd... Maar wel sneu voor de mensen die schade hebben en alles kwijt zijn. Ik zou er niet aan moeten denken zeg!! Maar zo zie je maar weer, het komt stiekum steeds dichterbij dan we allemaal denken.
Liefs Patricia
Hoi Nieneke, ik las het net in de krant, wat een afschuwelijk drama voor die mensen. Gelukkig maar dat er niemand thuis was. Op zo'n moment sta je zeker weer met beide beentjes op de grond en besef je dat alles wat er in dit leven toe doet de mensen om je heen zijn.
Lieve groet, Mea
Och Jeetje, dat is verschrikkelijk voor die mensen. Maar gelukkig zijn ze ongedeerd. En inderdaad dan besef je weer dat je gelukkig bent met je gezin en kan de rest je niet zoveel schelen.
Lieve groet Lia
Goh zeg wat een verhaal. Het lijkt wel een spannend boek, alleen dan is dit dan waargebeurd.....
Is er ook bekend geworden hoe dit is gebeurd?
Tja zoiets hoop je nooit mee te maken.
Liefs en sterkte met de schrik
Jee wat een schrik, wat erg zeg dat je huis zo in de brand staat
Mijn vader zat vroeger 25 jaar bij de brandweer en mijn broer is hier in L brandweer commandant, dus brandweer verhalen hebben wij in ons gezin genoeg gehoord, maar het lijkt me zo vreselijk als je alles ineens kwijt bent, gelukkig waren die vrouw en de baby eruit, het kan ook anders aflopen, je moet er niet aan denken zeg
Een reactie posten