Ik kijk om me heen en ik realiseer me: wat hebben we het goed voor elkaar..
Bijna alles wat we afgelopen jaren hebben aangepakt zou ik zo weer zo doen.
Als we ooit naar een ander huis verhuizen, wil ik weer precies zo'n vloer in de keuken, een en-suite wand, een zelfgemaakte keuken met houten paneeldeuren en granito aanrechtblad en natuurlijk ook zo'n gootsteen (en ja, de kraan ook trouwens) Dan wil ik weer net zo'n toilet, met kalkverf muren als we van de zomer hebben gemaakt, de kleur op de muren van de hal, dezelfde wastafel met onderlades, zo'n randje met een hardstenenblad zoals we in de badkamer hebben, de kastenwand tussen de kinderkamers, de boekenkasten met opbergruimte op zolder, de oude boerengeeltjes in de tuin, de perenbomen en de druif, de witte regen..en o ja, een veranda!!! En wat zal ik de tuinkasten missen...
En toch...
En toch....Het knaagt, het zeurt, het wringt en wroet, het maalt...
En het speelt zich voornamelijk af in m'n hoofd.
In mijn gedachten word ik heen en weer geslingerd tussen veel, heel veel, creatieve ideeën, mijn verstand (vooral gebaseerd op het onderwerp "veel geld") een ideaalplaatje, een droom en veranderdrang...
En ik voel me schuldig...zo schuldig...
Want wat hebben we het hier prachtig voor elkaar...
Het huis zoals het nu is, hebben we zelf zo gemaakt. Van het originele plaatje is niets meer over.
Het huis past bij ons (alhoewel het wel wat vol en overal bezet is)
Het is bijna klaar en, ook niet onbelangrijk, goed te betalen voor ons.
Het huis is ons....
Ik probeer korte metten te maken met de hersenspinsels..
Thuis..
is niet waar we wonen,
maar de plek waar we leven
met de mensen waar we veel van houden...
Thuis is waar we lachen, genieten, beleven, zingen, dansen, huilen, troosten en vieren.
Thuis is vooral het vertrekpunt, de veilige haven
HIER
is thuis
...