zondag 25 november 2018

de draad weer oppakken?


Wat is dat toch met social-media? Waarom heb ik de behoefte alles zomaar op dat net te gooien?
Voor wie doe ik het eigenlijk? Wat kost het en wat levert het op? Vragen die al tijden rondspoken..
Af en toe ploppen ze weer op.
Ik kijk en neem tot me, maar post bijna nooit iets. Hoe anders was dit ooit...

Jarenlang heb ik met veel plezier gewoon voor de fun, als een soort dagboek, geblogd. Ik las ook veel andere blogs, maar  reageerde maar bij sommigen. 
Het ging me zelf eigenlijk niet echt om de reacties, want die vond ik toch vaak wat oppervlakkig. 
Ik plaatste ook foto's van mijn blog op Pinterest, zodat je weer doorgelinkt werd. Die foto's waren best populair. En eerlijk is eerlijk, dat gaf een trots gevoel.

Toen er zich iets echt heel wezenlijks afspeelde, wat onze wereld echt wel even op z'n kop zette, kon ik daar niet over bloggen. Het was te persoonlijk. Het gevolg was een blogstilte...
Omdat ik mijn dagboek en overpeinsmomentje toch miste ben ik uiteindelijk weer voorzichtig wat gaan posten. Toch werd het niet meer hetzelfde..
Voor wie deed  ik het? Wat laat je zien? Buitenkant!
Wie leest het? Dat weet je niet altijd. Wat iemand er van vindt? Weet je ook niet.
Er zijn mensen in mijn leven die ik heel graag in real life weer eens had gezien, mis...
Zij kunnen " bij mij" zonder dat ik daar ooit wat van weet... 

Het was mijn voornemen om over de verbouwing van ons huis, ons mega-project wel weer te gaan bloggen. Want we gingen een heel bijzonder traject in. Een traject van " once in a life time", niet te bevatten, niet uit te leggen, zeker niet zomaar een verbouwinkje...
Het zou ook een manier zijn om de mensen om ons heen op de hoogte te houden.

Ik dacht misschien moet ik wel gewoon een nieuw blog aanmaken, over die verbouwing.. Het oude afsluiten. Dat voelde toch ook gek. Ik heb niet een deel van mijn leven afgesloten..dat gaat " gewoon" verder. Dus na 3 posten heb ik die hele boel verwijderd.
Ik heb toen die 3 posten op mijn " in ons huis" blog gezet. Maar dat bleek ik toch niet vol te houden. De verbouwing was zo intensief! 
De motivatie was er gewoon niet voldoende. Het idee dat mensen meekijken die je niet kent, ach dat maakt me nog niet eens zoveel uit. Vooral die mensen die je wel kent, maar zich niet kenbaar maken, dat voelt gek! Ik werd er ook een beetje opstandig van; ik mijn best doen om alles voor een ander vast te leggen? Kom gewoon maar lekker kijken, laat je neus zien, kom belangstelling tonen!

Achteraf heb ik toch wel een soort van spijt...Zo'n bijzonder traject...Zoveel om trots op te zijn. 
Gelukkig heb ik wel mijn zwarte opschrijfboekje, waar ik zeer regelmatig in terugblader en , op de computer, honderden foto's. Jammer is dat het samen dus niet dat geheel is, wat een blog wel heeft; praatje, plaatje, liefst nog met een grap erin verwerkt, een knipoog, een overpeinzing..

Gisteren, op een verjaardag, vroeg iemand of ik nog blogde. Nooit geweten dat zij daar wel eens op keek. Ze zei dat ze het jammer vond, want ze haalde er zoveel leuke ideetjes vandaan....
Tja, ik deed het toch echt niet voor haar......

Vandaag ga ik dus toch  weer eens achter m'n scherm zitten en klik naar mijn blog. Het stopt bij de verkoop  van ons huis...De drie laatste posten ( de eerste drie van de verbouwing) zijn niet zichtbaar, maar staan nog in concept. Ik scrol, lees, en zie m'n kinderen steeds jonger worden. Ik zie ons oude huis, ons thuis, ik lees de verhaaltjes. Wat een goede plek! Niet alleen dat oude huis, maar ook dat blog...

En het mooie is, het verhaal gaat verder..

Het " gat " is anderhalf jaar, de verbouwingsperiode die zo intensief is gebleken, maar ook de periode die we samen nodig hebben gehad een nieuw thuis te maken, rust te vinden, balans te vinden, je te realiseren wie er toe doen, waar je je tijd en energie in wilt steken, de kaarten opnieuw te schudden..

Ik zou het bloggen opnieuw kunnen oppakken
of niet...

Alles kan! Zolang het goed voelt.

zaterdag 20 mei 2017

te koop



Eens een echt kijkje " In ons huis"  nemen????


ons huis staat te koop


of even relaxen onder 1 van onze twee veranda's??


het kan...


zaterdag 15 april 2017

Paasdecoreren


O, wat lekker!
Na al die uren plannetjes maken op papier, nu eens in het echie!

We zijn nog druk bezig met plannen maken voor ons nieuwe, oude, huis.
In mijn gedachten kan ik al een rondje, voor elke ruimte heb ik een moodboard en een lijstje met wensen. Wat zal straks de werkelijkheid in eerste instantie tegen vallen...
Voordat we bij het plaatje bij mijn hoofd aankomen , moet er nog heel wat gebeuren!

Zoals het er nu naar uitziet kunnen we binnen zes weken starten...
Nog even geduld dus.

Het gevolg van al die plannen maken is dat ik hier nu veel minder in huis doe, dan normaal.

Nu, speciaal voor Pasen, kon ik weer even lekker los gaan!


Dit is de tafel voor Eerste Paasdag, voor de volwassenen.
Midden op tafel ligt een lat met oase, daarin heb ik eucalyptus gestoken. 





Naast de lat staan flesjes ( van siroop) met ranonkels en daaraan hangers van Blokker.




Voor de kinderen hebben we een aparte tafel in de woonkamer. 
De tafelklem blijft een heerlijk item om mee te stylen.







Alle decoratie is dit jaar wit, goud en een klein beetje roze. 
( de ranonkels en servetten van Dille en Kamille)
De hangers van paraffine kan je gemakkelijk zelf maken met kaarsvet, 
een ei-koekjesvorm, een hete naald, decoratiestift goud en lint




De tafel voor de volwassen is al gedekt. 
Vanavond gaan we dan ook maar fonduen aan de kindertafel:) 

Morgen dek ik de kindertafel verder..
En Tweede Paasdag doen we het nog eens!
( maar dan net weer even anders)
Leuk vooruitzicht!



vrijdag 17 februari 2017

Nieuws


Nieuws is er natuurlijk nog niet echt, we moeten gewoon die procedure door en geduld uitoefenen.
Niet echt mijn sterkste kant.

Omdat de bestemming op het pand nog moet wijzigen is ons sterk afgeraden om al aankopen te doen voor ons nieuwe huis.
Natuurlijk kon ik dit niet helemaal laten en heb ik " stiekem" al wat aankopen gedaan...

Ik houd al een tijdje marktplaats en mijn favoriete webshops in de gaten en heb inmiddels al heel wat verzameld. En hoe grappig...
Allemaal lampen!
In ons huidige huis is het plafond niet zo hoog en daardoor komen heel veel lampen niet zo mooi uit. Strakjes is het plafond bijna 3 meter hoog , dus ik kan me uitleven!

Eh..

en dat heb ik dan ook al gedaan.. ;)

Wat heb ik aangeschaft dan? Voor de liefhebbers; de buislamp van VT Wonen, 2 Tord Boontje lampen ( midsummer en icarus), een Ingo Maurer (Zettel) en de Granny van Zuiver.

Daarnaast heeft Jack een super toffe kroonluchter uit de bak gered en opgeknapt.


Ben benieuwd, kan niet wachten om te zien hoe het strakjes allemaal staat..
Maar ja, voordat de lampen aan de beurt zijn..



zondag 22 januari 2017

eindelijk


Eindelijk!

Na heel wat weken vertraging, staat het ontwerp wijzigingsplan dan toch in het gemeentekrantje.
We kunnen nu gaan aftellen in plaats van bijtellen.

Uiteindelijk betekent het natuurlijk niet veel meer dan dat we toch weer moeten wachten, maar goed.
Het gaat de goede kant op!

We hebben inmiddels ook vernomen dat het appartement boven de kroeg leeg gekomen is.
FIJN!

In de tussentijd staan we hier natuurlijk ook niet helemaal stil. De ideeën borrelen, overal liggen schetsjes, mijn geheime borden op pinterest worden steeds concreter, de verzameling lampen groeit, we zoeken overal informatie over isoleren, gasvrij wonen, warmte-winsystemen, asbest verwijderen en bijhorende subsidies, belasting regelingen en hypotheek constructies.

Jack is al heel druk bezig met een planning.

Alles valt en staat echter wel bij de noodzakelijke bestemmingswijziging, want dan kunnen we pas echt materialen gaan bestellen en de hypotheek aanvragen.
We moeten dat eerst allemaal door voordat we ook echt de sleutel in handen hebben en kunnen beginnen.

Nog even dromen dus. 

Maar in de tussentijd zorgen we ervoor dat we wel richting die startblokken gaan.
Stilte voor de storm..



dinsdag 27 december 2016

Laatste kerst hier


Tja, ook al zit er nog steeds geen schot in de zaak ( we hebben inmiddels zeker 11 weken vertraging) toch zal het echt wel de laatste kerst hier zijn...
Gek idee!


zondag 4 december 2016

De K van...


Ja; van ..bedenk het maar...
Kuiper
Kees
Kerst
het leven is k..



mooi plekje zo, bij de IXXI van opa Kuiper!