Het is hier al een tijdje stil op mijn blog..
Soms ben je te diep bezig, zijn zaken niet te bevatten...
Het is zo ingrijpend en intens dat het niet in een blog te beschrijven valt.
En toch kon ik er ook niet "zomaar" aan voorbij gaan.
Dan is er maar 1 oplossing;
het een beetje de tijd te geven.
Bij ons in huis stond het kistje van ons buurjongetje.
Vrienden en familie kwamen hier langs.
handen werden geverfd en gedrukt.
We zijn dankbaar dat we dit konden doen.
Het heeft ons als vrienden en gezin gevormd,
er is verdriet gedeeld, maar
het heeft ons ook verrijkt.
Maar het werd er hier, op mijn blog,
ook wel stil van....
Je beseft je heel goed wat er nu eigenlijk echt toe doet.
Nu ontstaat er weer wat ruimte voor nieuwe dingen
en we nemen deze ervaring voor altijd met ons mee.
9 opmerkingen:
Lieve Nieneke, ik word even stil. Wat een intens verdrietige tijd hebben jullie meegemaakt, maar wat fijn dat jullie dit voor jullie buren konden doen.
Het verlies van een kind is zo zwaar kan ik helaas uit eigen ervaring zeggen.
Ik wens jullie, maar vooral de ouders, het gezin en familie onnoemelijk veel kracht en sterkte toe.
Liefs, Mea
Wat heftig en bijzonder wat jullie hebben gedaan. Heel veel sterkte voor jullie en de ouders, lieve groet
Och meis, wat een verdrietig iets. Het lijkt me verschrikkelijk als je zoiets moet meemaken. Maar wat fijn dat jullie dan als buren zo'n geweldige steun konden zijn.
Ik wens jullie allemaal de kracht om het te kunnen verwerken.
Liefs lia
Wij maakten dit mee toen ik hoogzwanger was en de buurvrouw haar kindje verloor. Wat een verdriet en wat een impact en vooral ... wat een klein kistje. Fijn dat jullie dit voor buurtjes konden doen, hoe verdrietig ook!
Jeetje....idd. stil van....wat ontzettend moedig dat jullie dit hebben gedaan voor jullie buren....diep respect!
Heel veel sterkte...
Lieve groet, Sandra
Pfff heftig! Zet de dingen aardig in in perspectief en ik kan me voorstellen dat je tijd nodig hebt om de draad weer op te pakken. Mooi dat je dit voor ze hebt kunnen doen.
....stil word je hier van....
Wat mooi dat jullie dit voor jullie buren konden doen.
Heel veel sterkte en kracht.
Lieve groet,
Marieke
Oh, ik krijg het er koud van...
Even stil gezet worden, en er opnieuw achter komen wat er echt toe doet... En genieten van de kleine dingen. Hoe verdrietig ook, het maakt jullie zeker sterker!
Lieve groet!
Take your time girl...
Een reactie posten